ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΗ: 5 Οκτωβρίου. Παγκόσμια ημέρα των εκπαιδευτικών

Ο δάσκαλος Αχιλλέας Ζακόπουλος και η Μάρθα η δασκάλα, στο σχολείο Μαχαιράς Ξηρομέρου,  μαθητικά συσσίτια, στα μέσα 1960

Γράφει η Μαρία Ν. Αγγέλη

ΣΤΟ ΔΑΣΚΑΛΟ – ΚΑΠΕΤΑΝΙΟ

Ένα καράβι αρχές Σεπτέμβρη

«λύνει τους κάβους κι ανοίγει πανιά

Αφήνει πίσω στραβά και παράλογα

Σηκώνει άγκυρα για μακριά…»

• Είναι το καράβι της Γνώσης και της Ελπίδας!
• Πλήρωμά του φωτεινό: ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
• Καπετάνιος Άξιος: ο Ανώνυμος Δάσκαλος!

  Τον Ιούνιο θα αράξουμε ικανοποιημένοι απ’ όσα μας έδωσε το πολύμηνο ταξίδι…

Ούριος άνεμος Καπετάνιε!!!...............

      O ποιητής Κ. Παλαμάς σ’ ένα ωραίο ποίημά του προτρέπει το Δάσκαλο να θυσιάσει ό,τι του έμεινε ακόμα, αρκεί να σμιλέψει σωστά τις ψυχές των μαθητών του!

      Και σήμερα ο  ευσυνείδητος Δάσκαλος, αν και αιμορραγεί οικονομικά, στέκεται Όρθιος και αγωνίζεται για να προσφέρει το «ευ ζην»!

Σ’ αυτό το Δάσκαλο αφιερώνω με πολλή εκτίμηση το ποίημα:

Στο δάσκαλο, Κ. Παλαμάς

Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!

Κι ό,τι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,

Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!

Χτίσ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!

Κι αν λίγη δύναμη μέσ’ το κορμί σου μένει,

Μην κουραστείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη.

Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθιά,

Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.

Σκάψε βαθειά. Τι κι’  αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;

Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί

Τα βάρη που κρατάς σαν Άτλαντας στην πλάτη.

Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

• Η Φωτο είναι του Χριστόδουλου Κουβέλη