Το αλυσοδεμένο παρεκκλήσι του Αγίου Κοσμά στα Παλιάμπελα Βόνιτσας

   Λάβαμε και δημοσιεύουμε επιστολή του Γεωργίου Τ. Θεοδοσόπουλου, Δρ. Θεολογίας σχετικά  με εκκλησιαστική διαμάχη για το παρεκκλήσι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στα Παλιάμπελα Βόνιτσας. 

Αγαπητοί Κύριοι,

Χρόνια πολλά και ευτυχισμένα.

   Είμαι βέβαιος, ότι γνωρίζετε το θέμα για το οποίο σας οχλώ.    Ίσως να γνωρίζετε και τον οραματιστή συμπατριώτη σας  π. Ανατόλιο Ψυχογιό, νυν Μητροπολίτη του Πατρώου Ημερολογίου, τον άνθρωποι που αφιέρωσε τα δημιουργικά χρόνια της ζωής  του – 40 χρόνια – σε μια προσπάθεια αναβάθμισης της ιδιαίτερης πατρίδας του, του χωρίου Παλιάμπελα Βόνιτσας.  

        Με τον άνθρωπο αυτόν ήμασταν συμφοιτητές. Μου είχε εκμυστηρευθεί την ευγενική επιθυμία του, να βρει, δηλαδή, κάποιο τρόπο για την πολιτιστική αναβάθμιση της γενέτειράς του. Τα χρόνια πέρασαν και το 2000 συναντηθήκαμε, τυχαία, στο Σικάγο. 

     Τον ρώτησα, τότε, αναφορικά με την εμφάνισή του στο Σικάγο και μου θύμισε την επιθυμία του την οποία στα φοιτητικά μας χρόνια μου είχε εκμυστηρευθεί. «Από τότε», μου είπε, «μέχρι σήμερα αγωνίζομαι για την αποπεράτωση ενός έργου, το οποίο όταν λειτουργήσει, πραγματικά, θα αναβαθμίσει την γενέτειρά μου».........

     Μου διηγήθηκε τις άοκνες προσπάθειές του για τη συγκέντρωση χρημάτων. Μου είπε ότι όλα τα καλοκαίρια, τις διακοπές των Χριστουγέννων και του Πάσχα  – ήταν εκπαιδευτικός –  επισκεπτόταν στη Γερμανία, στον Καναδά και στις ΗΠΑ Έλληνες μετανάστες, ιδιαίτερα τους καταγόμενους από την Αιτωλοακαρνανία, από τους οποίους, πάντοτε με τριπλότυπο εισπράξεως, ζητούσε την συνδρομή τους, για την ανέγερση και αποπεράτωση της «Διεθνούς Ακαδημίας Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός». 

      Είναι αλήθεια ότι όχι μόνο οι εξ Αιτωλοακαρνανίας Ομογενείς, αλλά και πολλοί Ομογενείς,  καταγόμενοι από όλες τις περιοχές της Ελλάδος, συνεισέφεραν τον οβολό τους για την ανέγερση και την αποπεράτωση αυτού του μεγαλοπρεπούς ιδρύματος. Τα επόμενα καλοκαίρια, μέχρι το 2008, τον φιλοξένησα στο σπίτι μου στο Σικάγο και τον έφερα σε επαφή με πολλούς ευκατάστατους Ομογενείς. 

       Για την υλοποίηση του στόχου του ο π. Ανατόλιος έγινε άγαμος κληρικός, παραμένει από 30ετίας σε μια ενοικιαζόμενη γκαρσονιέρα, στον Κορυδαλλό, δεν απέκτησε ιδιωτικό αυτοκίνητο ούτε απέκτησε ιδιοκτησία. Το Ίδρυμα το παραχώρησε στο Δήμο Ακτίου-Βόνιτσας για αξιοποίηση, διατήρησε μόνο το δικαίωμα της ιδίας χρήσεως του παρακείμενου παρεκκλησίου.

     Ο π. Ανατόλιος προσχώρησε στο Πατρώο Ημερολόγιο – εγώ παραμένω στο Νέο – και χειροτονήθηκε Επίσκοπος, φέρει δε τον τίτλο το Μητροπολίτη Ακτίου, Βονίτσης και Στερεάς Ελλάδας. 

      Όταν πληροφορήθηκε την επισκοποίηση του π. Ανατόλιου ο Μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας κ. Κοσμάς, του Νέου Ημερολογίου, διέταξε την τοπική Αστυνομία να αλυσοδέσει το Παρεκκλήσι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού και να απαγορεύσει στον Μητροπολίτη κ. Ανατόλιο να προσεγγίζει το παρεκκλήσι του οποίου είναι κτήτορας, ιδιοκτήτης! 

      Ο Μητροπολίτης κ. Ανατόλιος   προσέφυγε στο ΣτΕ. Μετά από αναβολές δύο και πλέον χρόνων, πέντε γυναίκες δικαστές αποφάσισαν να «χαρίσουν» το Παρεκκλήσι του Μητροπολίτη κ. Ανατόλιου στο Μητροπολίτη κ. Κοσμά! 

      Επειδή τα επιχειρήματα των κ.κ. δικαστών είναι αβάσιμα και παραπλανητικά – αυτό μπορεί να το διαπιστώσει  και ένας πρωτοετής φοιτητής της Νομικής – συνέταξα και απέστειλα στις κ.κ. Δικαστές μια απαντητική επιστολή, την οποία, συνημμένα,  σας αποστέλλω. Απάντηση, φυσικά, δεν πήρα. 

      Σας παρακαλώ, να καταχωρήσετε τη συνημμένη επιστολή στον ιστότοπό σας, ώστε να πληροφορηθεί τόσο ο τοπικός πληθυσμός, αλλά και σύμπας ο Ελληνικός Λαός ότι στη Χώρα που γεννήθηκε η Δημοκρατία ισχύει ακόμη ο Ορθόδοξος παποκαισαρισμός.

Με τιμή 

Γεώργιος Τ. Θεοδοσόπουλος

Δρ Θεολογίας

ΕΠΙΣΤΟΛΗ  ΣΤΟΥΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ ΣΤΑ ΠΑΛΙΑΜΠΕΛΑ

Γεώργιος Τ. Θεοδοσόπουλος                                                                  

Τοξότες  Ξάνθης 671 00

Τηλ.: 2541 0 93 278

3 Νοεμβρίου 2014

ΠΡΟΣ

Τις Κυρίες Δικαστές του Συμβουλίου της Επικρατείας:

Ε. Σαρπ, Προεδρεύουσα

Αικ. Χριστοφορίδου, Σύμβουλο

Β. Κίντζιου, Σύμβουλο

Μ. Σωτηροπούλου, Πάρεδρο

Ε. Σκούρα, Πάρεδρο

ΘΕΜΑ: Εκφράζονται παράπονα για την με αριθμό 2759/2014 απόφασή σας

Αξιότιμες Κύριοι Δικαστές,

Είμαι ένας από τις εκατοντάδες των δωρητών για τη ανέγερση της Διεθνούς Ακαδημίας «Κοσμάς ο Αιτωλός» και του παρακείμενου και φερώνυμου παρεκκλησίου, ευρισκομένων στην περιοχή «Παλιάμπελα» της Βόνιτσας του Νομού Αιτωλοακαρνανίας. Κατά τη διάρκεια της 25ετούς παραμονής μου στις ΗΠΑ είχα την ευκαιρία να συναντήσω τον τότε Αρχιμ. Ανατόλιο Ψυχογιό, νυν Μητροπολίτη του Πατρώου Ημερολογίου και πρώην συμφοιτητή μου, τον οποίο πολλές φορές έφερα σε επαφή με Ομογενείς του Σικάγου, οι οποίοι αγκάλιασαν την προσπάθειά του και τον βοήθησαν οικονομικά για να φέρει σε πέρας το προαναφερθέν έργο. Ο Μητροπολίτης Κος Ανατόλιος, λόγω ηλικίας και υγείας, έχει παραχωρήσει το παραπάνω Ίδρυμα στον οικείο Δήμο Ακτίου-Βόνιτσας για την λειτουργία του, με τη δυνατότητα να χρησιμοποιεί, ο ίδιος και η οικογένειά του, το μικρό παρεκκλήσι.

Οι Ελληνοαμερικανοί δωρητές, και εγώ προσωπικά, με έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι ο οικείος Μητροπολίτης έδωσε εντολή το παρεκκλήσι να αλυσοδεθεί και να σφραγισθεί, επειδή ο Κος Ανατόλιος προσχώρησε στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατρώου Ημερολογίου και ανυψώθηκε σε Επίσκοπο.  Πολλοί δωρητές απέστειλαν ομαδικές επιστολές διαμαρτυρίας προς τον Σεβ. Μητροπολίτη Αιτωλοακαρνανίας Κο Κοσμά, αλλά δεν πήραν απάντηση. Του απέστειλα και εγώ επιστολή και τον παρακάλεσα να αποδεχθεί τη διαμεσολάβησή μου για την διευθέτηση του θέματος, αλλά απάντηση δεν πήρα. Εγώ, διευκρινίζω, ανήκω   στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Νέου Ημερολογίου, χωρίς να αποδίδω καμιά απολύτως σημασία στις 13 ημέρες που την χωρίζουν από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Πατρώου Ημερολογίου, χωρίς φανατισμό και χωρίς μισαλλοδοξία.

Τώρα βρίσκομαι στην Ελλάδα και παρακολουθώ εκ του σύνεγγυς την εξέλιξη του θέματος του «αλυσοδεμένου» παρεκκλησίου, μελέτησα δε και την με αριθμό 2750/2014 απόφασή σας – που αποτελεί απάντηση  στην αίτηση ακύρωσης του «αλυσοδέματος» και του «σφραγίσματος» του παρεκκλησίου, αίτηση  που υπέβαλε το Σωματείο με την επωνυμία «ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ‘ΑΓΙΟΣ ΚΟΣΜΑΣ Ο ΑΙΤΩΛΟΣ’, ΠΑΛΙΑΜΠΕΛΑ ΒΟΝΙΤΣΑΣ – και εξεπλάγην από την, πιστεύω ακράδαντα, πρόχειρη και ατεκμηρίωτη αντιμετώπιση της εν λόγω υπόθεσης, ιδιαίτερα από το περιεχόμενο των  επικαλούμενων σ’ αυτήν τριών «ΕΠΕΙΔΗ» (3^ο, 4^ο και 5^ο). Δεν είμαι επαγγελματίας Δικηγόρος – αν  και άρχισα τις πανεπιστημιακές μου σπουδές από τη Νομική Σχολή Θεσσαλονίκης – εν τούτοις, η εκπαίδευσή μου, εντός και εκτός Ελλάδος, και η πολυετής εμπειρία μου σε θέματα εκκλησιαστικά και διοικητικά, μου επιτρέπουν, με όλο το σεβασμό στο ΣτΕ και τους δικαστές του, να επισημάνω, μάλλον να αναιρέσω το περιεχόμενο των υπ’ αριθ. 3, 4 και 5 «ΕΠΕΙΔΗ», τα οποία επικαλεστήκατε για να καταλήξετε στο «ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ» της απόφασής σας.  

Ειδικότερα:

Στο 3^ο «επειδή» αναφέρετε τα εξής:

«… Με τις διατάξεις αυτές κατοχυρώνεται το ατομικό δικαίωμα της θρησκευτικής ελευθερίας, που περιλαμβάνει την ελευθερία της θρησκευτικής συνείδησης και την ελευθερία εκδήλωσης των θρησκευτικών πεποιθήσεων, με ρητή αναφορά στην ανεμπόδιστη άσκηση της λατρείας κάθε ‘γνωστής’ θρησκείας. Το δικαίωμα δε αυτό περιλαμβάνει ειδικότερα και την ελευθερία μεταβολής  των θρησκευτικών πεποιθήσεων. Ωστόσο, από την ελευθερία μεταβολής των θρησκευτικών πεποιθήσεων δεν απορρέει και δικαίωμα του μεταβαλλόντος τις πεποιθήσεις του να χρησιμοποιεί για τις θρησκευτικές του ανάγκες ναό που έχει ιδρυθεί προς εξυπηρέτηση των αναγκών της θρησκευτικής κοινότητας από την οποία απεχώρησε».

Η παραπάνω αιτιολογία βρίθει αναληθειών γιατί:

1^ον  Οι  θρησκευτικές  πεποιθήσεις   Νεοημερολογιτών   και   Παλαιοημερολογιτών

είναι απολύτως ίδιες, ταυτίζονται. Μετά την επιβολή του Νέου Ημερολογίου την 10.3.1924, δεν προέκυψε μεταξύ των δύο Ορθόδοξων Ομάδων καμιά δογματική μεταβολή ή/και καμιά λατρευτική-λειτουργική μεταβολή. Κυρίες Δικαστές, δε θα ταυτίσουμε τους αριθμούς, εν προκειμένω τις 13 ημέρες, με τις δογματικές πεποιθήσεις και τις λατρευτικές-λειτουργικές πρακτικές των Ορθοδόξων Χριστιανών! Αυτή είναι μια αυθαίρετη και, επιτρέψτε μου να τονίσω, επικίνδυνη για τη Δικαιοσύνη  ερμηνεία, η οποία δεν έχει και καμιά σχέση με την Ορθόδοξη Χριστιανική δογματική διδασκαλία της Εκκλησίας μας ούτε με τα τελούμενα στον Ιερό Ορθόδοξο Χριστιανικό Ναό.

2^ον  Εφόσον το επιχείρημά σας «περί μεταβολής των θρησκευτικών πεποιθήσεων» έχει αναιρεθεί,  δεν ισχύει και η επόμενη επιχειρηματολογία σας ότι, δηλαδή, ο κτήτορας του εν λόγω παρεκκλησίου «δεν   μπορεί να χρησιμοποιεί για τις θρησκευτικές του ανάγκες ναό – εν  προκειμένω το παρεκκλήσι του – που έχει ιδρυθεί προς εξυπηρέτηση των αναγκών της θρησκευτικής κοινότητας από την οποία απεχώρησε».  Γιατί δεν ισχύει η επιχειρηματολογία σας;

Η φράση «θρησκευτική κοινότητα» έχει διττή ερμηνεία: Αν εκληφθεί εν στενή εννοία, τότε θα πρέπει να την ταυτίσουμε με τους πιστούς της γειτνιάζουσας ενορίας του χωρίου Παλιάμπελα Βόνιτσας. Αλλά, οι πιστοί του προαναφερθέντος χωρίου έχουν τον δικό τους περικαλλή ενοριακό Ιερό Ναό, αφιερωμένο, μάλιστα, στον Άγιο Αθανάσιο, με ιερατικώς Προϊστάμενο τον κ. Κρόνγκο Κοσμά, και σ’ αυτόν τον Ιερό Ναό εξυπηρετούνται οι θρησκευτικές ανάγκες των πιστών της εν λόγω «θρησκευτικής κοινότητας». Επομένως, το ιδιωτικό παρεκκλήσι, δεν εξυπηρετεί ούτε πάγιες ούτε προσωρινές ανάγκες κάποιας «θρησκευτικής κοινότητας». Το εν λόγω παρεκκλήσι,  εμβαδού, όπως αναφέρετε, 90 τ.μ. – ένα από τα χιλιάδες ιδιωτικά παρεκκλήσια στον Ελληνικό χώρο – είναι  καθαρά «ι δ ι ω τ ι κ ό»! Άρα, και αυτό το επιχείρημά σας αναιρείται.  Αν δε εκληφθεί εν ευρεία εννοία, τότε θα πρέπει να την ταυτίσουμε με την  «Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία του Νέου Ημερολογίου», δηλαδή με τους Νεοημερολογίτες, μετά των οποίων οι παρεμείναντες αφοσιωμένοι στο Πατρώο Ημερολόγιο Ορθόδοξοι της Ελλάδας, δηλαδή η Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία της Ελλάδος του Πατρώου Ημερολογίου, δε διαφέρουν, καθόλου, σε δογματικά ή/και σε λατρευτικά-λειτουργικά θέματα. Οι Ορθόδοξοι χριστιανοί του Πατρώου Ημερολογίου δεν αποτελούν κάποια ετερόδοξη κοινότητα, όπως είναι για παράδειγμα, οι Ρωμαιοκαθολικοί ή/και οι Προτεστάντες). Στην προκείμενη περίπτωση τοποθετείτε, αβίαστα,  τους Παλαιοημερολογίτες στην ίδια κατηγορία με τους ετερόδοξους. Οι πιστοί Ορθόδοξοι Έλληνες αν βρεθούν σε λατρευτική σύναξη σε Ιερό Ναό των Νεοημερολογιτών και σε αντίστοιχο των Παλαιοημερολογιτών  δεν θα αντιληφθούν την οποιαδήποτε διαφορά, όσον φορά το τυπικό και το περιεχόμενο της λατρείας. Άλλωστε, όλοι μας έχουμε «λειτουργηθεί» σε Ιερό Ναό Ιερών Μονών που ανήκουν στο Παλαιό Ημερολόγιο, χωρίς να έχουμε διαπιστώσει την παραμικρή διαφορά. Δε γνωρίζω απόφαση της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος ή/και του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως που να απαγορεύει στους πιστούς του Νέου Ημερολογίου να εκκλησιάζονται σε Ιερούς Ναούς των Παλαιοημερολογιτών. Δε βλέπετε ότι ολόκληρος Οικουμενικός Πατριάρχης, όχι μόνο παρίσταται αλλά και συλλειτουργεί με ομολόγους του των άλλων Ορθοδόξων Πατριαρχείων, πολλά από τα οποία έχουν παραμείνει πιστά στο Πατρώο Ημερολόγιο όπως, των Ιεροσολύμων, της Ρωσίας, της Σερβίας, της Γεωργίας, και της Βουλγαρίας και οι αυτοκέφαλες Εκκλησίες της Π.Γ.Δ.Μ και της Ουκρανίας, με πληθυσμό πιστών περί τα 300.000.000 έναντι των 20.000.000 πιστών του Νέου Ημερολογίου; Ο Μελέτιος Μεταξάκης, για πολιτικούς λόγους, πιεζόμενος από τον Βενιζέλο, και από κάποιους Άγγλους και Κωνσταντινοπολίτες, καλλιέργησε   το έδαφος ή/και επέβαλε την αναγνώριση του Νέου Ημερολογίου στο Οικουμενικό Πατριαρχείο (25.02.1923), στην Εκκλησία της Ελλάδος (10.3.1924), και στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας (1928), όταν υπήρξε Προκαθήμενός τους.  Στις ΗΠΑ, όλοι οι Ορθόδοξοι Αρχιεπίσκοποι, Έξαρχοι των Πατριαρχείων τους, και όλοι οι υπ’ αυτούς Αρχιερείς, 66 τον αριθμό, με πρωτοβουλία του Νεοημερολογίτη Οικουμενικού μας Πατριάρχη Κου Κου Βαρθολομαίου*, έχουν δημιουργήσει (από το 1994) ένα ειδικό Όργανο με τίτλο: «Συνέλευση των Ορθοδόξων Κανονικών Επισκόπων της Κεντρώας και Βορείου Αμερικής» (Assembly of Canonical Orthodox Bishops of North and Central America, ACOBNCA)  [πρώην Standing Conference of Canonical orthodox Bishops in the Americas, SCOBA]. Σ’ αυτό το Όργανο συμμετέχουν όλοι οι Επίσκοποι του Παλαιού και του Νέου Ημερολογίου!

Κατά τις συνάξεις τους, εκκλησιάζονται, εκ περιτροπής, σε Ιερούς Ναούς των Παλαιοημερολογιτών και σε Ιερούς Ναούς των Νεοημερολογιτών, τους οποίους κατακλύζουν πλήθη πιστών, οπαδών  και  των  δύο  Ημερολογίων.  Όλες οι πιο πάνω

Εκκλησίες έχουν εκκλησιαστική κοινωνία μεταξύ τους.  Σε κάθε Θεία Λειτουργία, οι

Προκαθήμενοι  αυτών  των  Εκκλησιών   μνημονεύουν  τους  Προκαθημένους  των

_____________________________________

*Στην 4^η Προκαταρκτική Παν-Ορθόδοξη Συνδιάσκεψη, που έλαβε χώρα στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στην πόλη Chambesy της Ελβετίας από τις 6-13 Ιουνίου του 2009,  είχαν προσκληθεί από την ΑΘΠ τον Οικουμενικό Πατριάρχη Κο Κο Βαρθολομαίο, και είχαν αντιπροσωπευθεί όλες οι Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, συνολικά 14, οι οποίες συζήτησαν το θέμα της κανονικής οργάνωσης της Ορθόδοξης Διασποράς.  Αποφασίστηκε η δημιουργία 12 «Επισκοπικών Συνελεύσεων» σ’ ολόκληρο τον κόσμο. Μία απ’ αυτές καλύπτει τη Βόρεια και την Κεντρική Αμερική (αδημοσίευτη διδακτορική μου διατριβή, σελ. 436).

άλλων Αυτοκέφαλων Ορθοδόξων Εκκλησιών είτε αυτές ακολουθούν το Νέο είτε το Παλαιό Ημερολόγιο. Η Δ΄ Συνέλευση των Ορθοδόξων Κανονικών Επισκόπων της Κεντρώας και Βορείου Αμερικής συνήλθε, μεταξύ 17 και 19 Σεπτεμβρίου 2013, στο Σικάγο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Προ της ενάρξεως των συνεδριάσεων οι Σεβασμιότατοι Αρχιερείς παρακολούθησαν τη Θεία Λειτουργία στον Ιερό Ναό της Αγίας Σκέπης της Παναγίας της Υπερορίου Ρωσικής Εκκλησίας (Εκκλησία με το Παλαιό Ημερολόγιο), την οποία τέλεσε ο Επίσκοπος Κλίβλεντ Πέτρος, διοικητής της επαρχίας Σικάγο και Μεσαμερικής. Γιατί, αλήθεια, δεν ξεσηκώνονται οι «δεσποτάδες» της Ελληνικής Εκκλησίας του Νέου Ημερολογίου εναντίον των Νεοημερολογητών Ιεραρχών (Πατριαρχών, Αρχιεπισκόπων, Μητροπολιτών), που συμμετέχουν σε αυτές τις κοινές διασκέψεις και λειτουργίες με Ιεράρχες του Παλαιού Ημερολογίου; Δεν τολμούν, Κυρίες Δικαστές. Εκτός Ελλάδος αποδεικνύονται «αδύναμοι», ενώ εντός της Ελλάδος εμφανίζονται ως «παντοδύναμοι», έτοιμοι να δηλητηριάσουν και  να εξαφανίσουν κάθε Έλληνα Παλαιοημερολογίτη,  και δη αξιωματούχο, με την κάλυψη όλων των Αρχών! Ο πραγματικός στόχος του τοπικού «δεσπότη» ήταν και είναι, αυτό το άμοιρο μικρό ιδιωτικό παρεκκλήσι, «με την πλάτη όλων των Αρχών», να προστεθεί στο «δεσποτάτο» του και να γίνει γνωστό του λοιπού με το νούμερο  «583»!

Όπως θα αναφέρω και παρακάτω, υπάρχουν, αφενός μεν παρερμηνεία όρων και, αφετέρου, δύο ασυνέπειες στην αιτιολογία σας. Ειδικότερα, στο τέλος του 3^ου «Επειδή»  της απόφασής σας αναφέρετε ότι:

«… Ωστόσο, από την ελευθερία μεταβολής των θρησκευτκών πεποιθήσεων δεν απορρέει και δικαίωμα του μεταβαλλόντος τις πεποιθήσεις να χρησιμοποιεί για τις θρησκευτικές του ανάγκες ναό που έχει ιδρυθεί προς εξυπηρέτηση των αναγκών της θρησκευτικής κοινότητας από την οποία αποχώρησε».

Η παρερμηνεία αναφέρεται στη φράση «θρησκευτικών πεποιθήσεων». Δε νομίζω ότι, στα σοβαρά, θεωρείτε ότι οι 13 ημέρες του Ημερολογίου αποτελούν κλονισμό της «θρησκευτικής πεποίθησης» κάποιου πιστού. Δεδομένου δε, ότι τόσο η δογματική διδασκαλία όσο και η λατρευτική-λειτουργική ζωή έχουν παραμείνει και στις δύο Ορθόδοξες Ομάδες-Παρατάξεις ανέγγιχτες, ανόθευτες, δεν στοιχειοθετείται ούτε νομιμοποιείται η παραπάνω φράση.  

    

Η πρώτη ασυνέπεια αναφέρεται στη φράση «δεν απορρέει και δικαίωμα του μεταβαλλόντος τις πεποιθήσεις να χρησιμοποιεί για θρησκευτικές του ανάγκες ναό που έχει ιδρυθεί προς εξυπηρέτηση των αναγκών της θρησκευτικής κοινότητας από την οποία αποχώρησε». Απέδειξα παραπάνω ότι ό χρόνος των 13 ημερών δεν συνιστά θρησκευτική πεποίθηση και ότι οι θρησκευτικές πεποιθήσεις αμφοτέρων των Ορθοδόξων παρατάξεων δε διαφέρουν καθόλου. Επομένως, δεν άλλαξαν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις του αιτούντος την ακύρωση της απόφασης του Μητροπολίτη Αιτωλοακαρνανίας και κτήτορα του παρεκκλησίου, Μητροπολίτη Κου Ανατόλιου, αλλά παραμένουν οι ίδιες με εκείνες του Κου Κοσμά! 

Η δεύτερη ασυνέπεια αναφέρεται στη φράση «δεν απορρέει δικαίωμα… να χρησιμοποιεί (εννοείτε, προφανώς, τον αιτούντα και κτήτορα του παρεκκλησίου) για τις θρησκευτικές του ανάγκες ναό…». Και όμως, σεις, στη 2η παράγραφο του 4^ου «Επειδή» σας, αναφέρετε ότι «οι ιδιόκτητοι Ναοί παραμένουν εις την ιδιοκτησίαν και διαχείρησιν  του ιδιοκτήτου, εφόσον προορίζονται υπ’ αυτού προς εξυπηρέτησιν των θρησκευτικών αναγκών αυτού μόνου και της οικογενείας του». Οποία  δικαστική πλάνη και αντίφαση!

Πώς εξάγετε,  αυθαίρετα   το  απόλυτο  συμπέρασμα  ότι  το  παρεκκλήσι  δεν θα  το

χρησιμοποιήσει ο ιδιοκτήτης του για τις προσωπικές  και τις οικογενειακές θρησκευτικές του ανάγκες; Τον ρωτήσατε, μήπως, και σας απάντησε αρνητικά; Απ’ ό,τι γνωρίζω δε συνέβη κάτι τέτοιο. Άρα, το συμπέρασμα που αυτονόητα προκύπτει είναι ότι:

ΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΑΡΑΥΤΑ ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΑΦΕΙ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΗΤΗ, ΣΤΟΝ ΚΤΗΤΟΡΑ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ Κο ΑΝΑΤΟΛΙΟ, ΕΠΕΙΔΗ 1) ΔΕΝ ΜΕΤΕΒΑΛΕ ΤΙΣ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΕΣ ΤΟΥ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ 2) ΕΠΕΙΔΗ ΕΠΙΘΥΜΕΙ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΤΟ ΙΔΙΟΚΤΗΤΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΣΗ ΤΩΝ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΩΝ ΑΥΤΟΥ ΜΟΝΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΝΑΓΚΩΝ.

Στο 4^ο «Επειδή» αναφέρετε, ότι σύμφωνα με το άρθρο 13 του Κανονισμού 8/1979 της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος,  τα εξής:

«… 2. Ιδιόκτητοι Ιεροί Ναοί παραμένουν εις την ιδιοκτησίαν και διαχείρισιν του ιδιοκτήτου, εφ’ όσον προορίζονται υπ’ αυτού προς εξυπηρέτησιν των θρησκευτικών αναγκών αυτού μόνου και της οικογενείας του. Κλείνονται εντολή του οικείου Μητροπολίτου δια Αστυνομικής Αρχής ή απαλλοτριούνται υπέρ του πλησιέστερου Ενοριακού ή Προσκυνηματικού Ι. Ναού κατά τας εκάστοτε ισχυούσας περί απαλλοτριώσεως διατάξεις…».

Έχω να κάνω δύο παρατηρήσεις στην παραπάνω αιτιολογία σας. Πρώτη παρατήρηση: Το παρεκκλήσι αλυσοδέθηκε και σφραγίστηκε χωρίς να κληθεί από τον οικείο «δεσπότη» Κο Κοσμά ο κτήτοράς του Κος Ανατόλιος, για να ερωτηθεί αν στο μέλλον το παρεκκλήσι του θα το χρησιμοποιεί για την εξυπηρέτηση των θρησκευτικών αναγκών αυτού μόνου και της οικογένειάς του. Πώς, Κυρίες Δικαστές, από εσάς που, εννοείται, ψιλοκοσκινίζετε την τυπικότητα των δικογράφων όλων των υποθέσεων, πως σας διέφυγε της προσοχής μια τόσο αυτονόητη λεπτομέρεια, μια τόσο προφανής νομική παράληψη; Θεωρήσατε ως δεδομένο ότι, αν θα υπέβαλε αυτό το ερώτημα ο οικείος Μητροπολίτης στον κτήτορα Κο Ανατόλιο, ο τελευταίος θα απαντούσε αρνητικά; Μα το Ελληνικό Δικαστήριο δε λειτουργεί με υποθετικούς συλλογισμούς. Πάντως, είμαι βέβαιος ότι αν ο οικείος Μητροπολίτης λάμβανε τέτοια πρωτοβουλία, η απάντηση του Κου Ανατόλιου θα ήταν θετική. Αυτή τη διαβεβαίωση μου έδωσε ο ίδιος ο Μητροπολίτης Κος Ανατόλιος.  Ο οικείος όμως «δεσπότης» δεν τον κάλεσε!!! Και σεις, δεν «χρεώσατε» αυτή τη βασική και σκόπιμη παράληψη στο «δεσπότη», αλλά προσπαθήσατε να την «γυρίσετε» σε βάρος του ιδιοκτήτη του παρεκκλησίου, μόνο και μόνο – θέλω να πιστεύω, όχι  κατά πάγια τακτική – για  να μην βρεθείτε απέναντι  το θεσμό του «δεσπότη».

Δεύτερη παρατήρηση: Εφόσον δεν τηρήθηκε από τον οικείο Μητροπολίτη ο παραπάνω όρος, η παραπάνω προϋπόθεση, γιατί κινήθηκε, αυθαίρετα, και έδωσε εντολή και αλυσοδέθηκε και σφραγίστηκε το παρεκκλήσι; Και σεις, πώς δεν εντοπίσατε αυτή την καταφανή, τοις πάσι, σκόπιμη  παράληψη του «δεσπότη», ώστε και να τον ψέξετε για την απαξίωση των προβλέψεων του Νόμου, δηλαδή για παράβαση της κείμενης νομοθεσίας, επομένως, για κατάχρηση εξουσίας, και να εγκρίνετε την αίτηση του Μητροπολίτη Κου Ανατόλιου;

Δεν μπόρεσα να κατανοήσω τι εννοείτε στο τέλος της παραγράφου του 4^ου «Επειδή», όταν αναγράφετε:  «γ) εάν παύσωσι εξυπηρετούντες τον προορισμό των». Προφανώς, προηγούνται οι περιπτώσεις α και β, οι οποίες μαζί με την γ πιθανόν να αναφέρονται στις περιπτώσεις που ένας ιδιόκτητος Ιερός Ναός «αλυσοδένεται».  Επ’ αυτού αναφέρθηκα αναλυτικά παραπάνω. Τονίζω, όμως, και πάλι, ότι, είτε το Ορθόδοξο εκκλησίασμα ανήκει στο Παλαιό Ημερολόγιο είτε στο Νέο Ημερολόγιο, επειδή η λατρεία είναι καθ’ όλα η αυτή, το παρεκκλήσι, αν έμενε ελεύθερο, θα εξυπηρετούσε και τις θρησκευτικές ανάγκες του ίδιου του κτήτορα και της οικογένειάς του, και τις ανάγκες των Ορθοδόξων Χριστιανών της περιοχής, κατά τον εορτασμό της μνήμης του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.  Η έμφαση που δώσατε σ’ αυτή την περίπτωση έχει να κάνει, μάλλον, με την επιδίωξη του Κου Κοσμά να μην υπάρξουν πρόσθετοι «θύλακες» Παλαιοημερολογιτών στο «δεσποτάτο» του, παρά με  την τήρηση του γράμματος του νόμου.  

Στο τέλος του 5^ου «Επειδή», αναφέρεστε στο προοίμιο της πράξης του κ. Κοσμά. Αναγράφετε, κατ’ αντιγραφή εκ της πράξεως:

«Ο ιδιόκτητος Ιερός ναός Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στη θέση ‘Παλιάμπελα’  στη Βόνιτσα Αιτωλοακαρνανίας έχει παύσει να εξυπηρετεί τον προορισμό του, ήτοι τη λειτουργία του κατά την ετήσια ιερή Πανήγυρη  αυτού και όποτε άλλοτε χορηγείται άδεια από το Μητροπολίτη».

Επιμένει ο «δεσπότης» ότι ο Ιερός Ναός, το παρεκκλήσι, «έχει παύσει να εξυπηρετεί τον προορισμό του, ήτοι…». Τι εννοεί με αυτή τη φράση ο «δεσπότης» Κος Κοσμάς; Μήπως εννοεί ότι η θεία Λειτουργία, όταν τελείται από παπά του Νέου Ημερολογίου, είναι ευπρόσδεκτη από το Θεό, ενώ όταν τελείται από παπά και δη Μητροπολίτη του Παλαιού Ημερολογίου  δεν είναι ευπρόσδεκτη; Θυμίζω, τόσο σ’ αυτόν τον ρασοφόρο, όσο και σε σας, Κυρίες Δικαστές, ότι κάθε Κυριακή πρωί τελούνται εκατοντάδες χιλιάδες θείες Λειτουργίες σ’ ολόκληρο τον κόσμο, τις οποίες παρακολουθούν πολλά εκατομμύρια πιστών. Αυτές τελούνται από Ορθοδόξους του Νέου Ημερολογίου, με περίπου 20.000.000 πιστών, από Ορθοδόξους του Παλαιού Ημερολογίου με περίπου 300.000.000 πιστών, από Καθολικούς με πλέον του 1 δις. πιστών και από Προτεστάντες με  πολλές χιλιάδες εκατομμυρίων πιστών. Είμαστε τόσο εγωιστές και υψηλόφρονες – ως οι Γραμματείς και οι Φαρισαίοι – να   πιστεύουμε ότι μόνο η τέλεση της θείας Λειτουργίας από τους κληρικούς του Νέου Ημερολογίου είναι ευάρεστη στο Θεό, και, επομένως, μόνο οι Ιεροί Ναοί, στους οποίους αυτοί τις  τελούν, εξυπηρετούν τον προορισμό τους! ΜΑ ΤΙ ΤΡΕΛΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ, ΘΕΕ ΜΟΥ! ΤΙ ΦΑΝΑΤΙΣΜΟΣ! ΤΙ ΦΑΡΙΣΑΪΣΜΟΣ!

Κυρίες Δικαστές,

Το 1982, εκδικάστηκε από την Υπηρεσιακή Επιτροπή του ΥΠΕΠΘ η ένσταση που είχα υποβάλει  κατά της υπηρεσιακής έκθεσης που είχε συντάξει σε βάρος μου ο Επιθεωρητής Ειδικότητας. Την επόμενη ημέρα της συνεδρίασης ρώτησα το γνωστό μου Πρόεδρο της Επιτροπής, γιατί απορρίφθηκε η αίτησή μου – αγνοούσε  ότι εγώ ήμουν ο ενιστάμενος  της σχετικής ένστασης – και μου  είπε ευθέως ότι:

«ΚΑΤΑ ΠΑΓΙΑ ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟ ΥΠΕΠΘ ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΤΟΝ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΗ! Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΕ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ΟΥΤΕ ΑΣΧΟΛΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΩΝ ΕΝΣΤΑΣΕΩΝ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ! ΤΙ ΝΑ ΣΟΥ ΠΩ ΤΩΡΑ; ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕ ΕΙΧΕΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙ…»!

Μήπως, Κύριες  Δικαστές, και  το  ΣτΕ,  ΕΙΝΑΙ  ΔΕΣΜΙΟ – όπως και η ΠΟΛΙΤΕΙΑ – ΤΗΣ

«ΔΕΣΠΟΤΟΚΡΑΤΙΑΣ» ΚΑΙ, Κ Α Τ Α  Π Α Γ Ι Α  Τ Α Κ Τ Ι Κ Η, ΔΗΛΑΔΗ ΠΑΝΤΟΤΕ, ΔΙΚΑΙΩΝΕΙ ΤΟΥΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΕΣ, ΤΟΥΣ «ΔΕΣΠΟΤΑΔΕΣ» ΤΗΣ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΒΑΙΝΕ, ΜΕ ΤΟ ΟΘΩΜΑΝΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΣΥΝΕΒΗ ΤΟ 1924;  

Η απόφασή σας, πάντως, είναι απαράδεκτη. Συνήγοροι δικαστές σε τέτοιου είδους αλυσοδέματα και σφραγίσματα Ιερών Ναών, υπήρξαν πρώτα στην αυταρχική Κυβέρνηση του 1924, και στους κατά καιρούς άγριους διωγμούς των Παλαιοημερολογιτών, κατά προτροπή, για να μην πω κατ’ εντολή, των «δεσποτάδων». Η Ελληνική Δικαιοσύνη και η Ελληνική Αστυνομία είχαν καταντήσει εκτελεστικά όργανα των «δεσποτάδων»! Μα, τι κατάντημα ήταν αυτό!  Αλλά και σήμερα, στον 21^ο αιώνα,  και στην περίπτωση του παρεκκλησίου του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, επαναλήφθηκαν οι ίδιες αστυνομικές και δικαστικές τακτικές! Με την με αριθ. 2750/2014 απόφασή σας, Κυρίες Δικαστές του ΣτΕ, γίνατε συνεργοί διωκτικών συνηθειών, άγνωστων ακόμη και στο Οθωμανικό Δίκαιο. Μου θυμίζετε πρόχειρα λαϊκά δικαστήρια της εμφυλιοπολεμικής περιόδου, στα οποία οι αποφάσεις ήταν ειλημμένες εκ των προτέρων: Θάνατος! Μου θυμίζετε τις συνοπτικές διαδικασίες καταδικών των Κομμουνιστών μέχρι το 1974 και τις εκ των προτέρων ειλημμένες αποφάσεις: Βασανιστήρια, Εξορία, Πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης! Μου θυμίζετε τον Δ/ντή του ΥΠΕΠΘ, και τα λοιπά επίορκα μέλη της Επιτροπής, που, εκ των προτέρων, με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς να ανοιχθούν οι  φάκελοι των ενισταμένων εκπαιδευτικών, τους καταδίκαζαν σε υπηρεσιακή καταστροφή! Γιατί, Κυρίες Δικαστές; Αφού είναι ανίσχυρα τα επιχειρήματα του «δεσπότη», γιατί δώσατε νομιμότητα σ’ αυτά; Μέχρι πότε ο  «δεσποτισμός» θα αλώνει την Ελληνική Επικράτεια; Μέχρι πότε η Ελληνική Πολιτεία, δήθεν Ευρωπαϊκή, θα ανέχεται τον αυταρχισμό τους; Μέχρι πότε τα ανίσχυρα «παπαδάκια» θα βλέπουν τους «δεσποτάδες» ως βασανιστές τους;

[«Παπα-Ανδρέα, θα σου βγάλω τα γένεια μια-μία τρίχα αν θα ξανακάνεις το ίδιο λάθος». Αυτά τα απειλητικά λόγια άκουσα να τα λέγει μεγαλόφωνα ο τότε «δεσπότης»  Μεσσηνίας Χρυσόστομος Δασκαλάκης στον παπά του χωριού μου κατά την ώρα της θείας Λειτουργίας. Ήμουν 10 χρονών παιδάκι και γονατισμένο δίπλα στην Αγία Τράπεζα προσπαθούσα να περάσω στις θηλιές τα κουδουνάκια του σάκου του «δεσπότη». Ήταν τόσος ο φόβος και η έκπληξή μου που τα χέρια μου παρέλυσαν και άρχισα να τρέμω από φόβο. Με τα παιδικά μου μάτια έβλεπα, μέχρι τότε, το «δεσπότη» ως «Θεό», από τότε, όμως, τον έβλεπα και τον βλέπω ως «μεταμφιεσμένο διάβολο»!

Στη ζωή μου γνώρισα πολλούς «δεσποτάδες», η συντριπτική πλειονοψηφία τους επαλήθευσε την πρώιμη εντύπωσή μου γι’ αυτούς. Δε είναι φιλικοί, εκτός αν τους δηλώσεις πλήρη υποταγή! Υποφέρουν οι άνθρωποι από «ψυχολογική ανισορροπία» (Χρ. Γιανναράς). Η «αντικανονική» και αναγκαστική αγαμία, που έχουν αυθαίρετα επιβάλλει στο θεσμό του επισκόπου έχει γίνει ο τάφος τους. Τα οικονομικά και τα σεξουαλικά τους σκάνδαλα έχουν αποπροσανατολίσει το λαό, ιδιαίτερα τη νεολαία.  Και όμως έχουν κατορθώσει να παίζουν στα δάχτυλά τους πολιτικούς, δικαστές και αστυνομικούς!  Επεμβαίνουν στις πολιτικές επιλογές των Ελληνικών Κυβερνήσεων και των Δήμων, απειλώντας με μεσαιωνικά μέσα και με βίαιες ενέργειες τους «ανυπάκουους πολιτικούς». Για παράδειγμα, σας υπενθυμίζω τον πόλεμο που κήρυξαν εναντίον της Κυβέρνησης μερικοί «θερμόαιμοι» ιεράρχες για το θέμα της λειτουργίας των Καταστημάτων μετά την 11^η πρωινή κάθε Κυριακή. Θυμήθηκαν όψιμα τους πιστούς. Το πραγματικό τους ενδιαφέρον θα έπρεπε να το διοχετεύουν σε προσπάθειες αύξησης του ποσοστού του 2% των πιστών που εκκλησιάζεται κατά τις Κυριακές. Σ’ αυτές τις προσπάθειες δύο στοιχεία θα έπρεπε να πρυτανεύουν: Η καταξίωσή τους στη συνείδηση των πιστών και η διάρκεια της λατρευτικής διαδικασίας.  Είναι καιρός να απαλλαχθεί η Ελληνική Πολιτεία από το «δεσποτισμό» τους.  Αυτό θα επιτευχθεί μόνο αν θα γίνει χωρισμός Πολιτείας και Εκκλησίας, όπως συμβαίνει σε όλες τις Χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής,  και είμαι έτοιμος, όπως και πολλοί άλλοι θεολόγοι – λαϊκοί και κληρικοί – να συνεργαστώ με εκείνες τις πολιτικές δυνάμεις, που δεν θα προπαγανδίσουν προεκλογικά, αλλά που θα υλοποιήσουν ως Κυβέρνηση, αυτή τη σωτήρια για την Πατρίδα και την Ορθόδοξη Εκκλησία πολιτική.  

Κυρίες Δικαστές,

Ποιοί είναι οι σχισματικοί, αυτοί που παρέμειναν τηρητές και θεματοφύλακες του Ορθόδοξου Εκκλησιαστικού Ημερολογίου, της Ιεράς Παράδοσης της Ορθοδόξου Εκκλησίας ή εκείνοι που προέβησαν στη βεβήλωσή του, στην ημερολογιακή μεταβολή του; Στην περίπτωση του Μεγάλου Σχίσματος του 1054μ.Χ., ποιοι ήταν οι σχισματικοί; Ήταν εκείνοι που παρέμειναν πιστοί και αφοσιωμένοι στην Ιερά Παράδοση της χιλιετούς Χριστιανικής Εκκλησίας και τηρούσαν, ως κόρη οφθαλμού, τις αποφάσεις των Οικουμενικών Συνόδων, ή οι αποσπασθέντες, δηλαδή ο Πάπας Ρώμης και οι περί αυτόν επίσκοποι της Δύσης; Ποιοι ήταν οι σχισματικοί το 1520, η ΡΚαθολική Εκκλησία ή ο Μαρτίνος Λούθηρος, οποίος αποσπάστηκε από την Εκκλησία της οποίας ήταν μέλος; Ακόμη, ποιος ευθύνεται για το Βουλγαρικό σχίσμα το 1870; Το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ή οι προκαλέσαντες το σχίσμα Βούλγαροι επίσκοποι της Βουλγαρικής Εξαρχίας; Ως εκ τούτου, στη δική μας περίπτωση του 1923-24, αν θα έπρεπε κάποιοι να είχαν ονομαστεί «σχισματικοί», αυτοί θα έπρεπε να ήταν οι προκαλέσαντες την κρίση, το σχίσμα, στην Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία και αυτοί ήταν και είναι οι ιεράρχες του Νέου Ημερολογίου. Σας γνωρίζω ότι καταδικάστηκαν οι νεοημερολογίτικες καινοτομίες από Πανορθόδοξες Συνόδους (1583, 1587, 1593). ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΜΑΣ ΜΟΝΟ ΟΜΟΤΙΜΗ ΣΥΝΟΔΟΣ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΟ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ, ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΠΙΚΗ. Αντιστράφηκαν, όμως, αντικανονικά οι όροι ΓΙΑ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ.

Τότε, η Δικαιοσύνη, συνέπλευσε με την Πολιτεία και τη Σύνοδο των ιεραρχών του Νέου Ημερολογίου ή καλύτερα με τον Βενιζέλο και τον Μεταξάκη, και έτσι άδικα, για να μην πω παράνομα, αποδόθηκε ο τίτλος του «σχισματικού» στους ακολουθούντες, απαρασάλευτα, μέχρι σήμερα   την Ιερά Παράδοση της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας.  Οποία σκόπιμη… πλάνη! Ο παμπόνηρος και πολυπράγμων Μελέτιος Μεταξάκης, τυπτόμενος υπό της συνειδήσεώς του στις τελευταίες στιγμές της ζωής του εκραύγασε: «… Βασανίζομαι διότι έσχισα την Εκκλησίαν!» (βλ. Αρχιμ. Φ. Ζερβάκου «Νέον και Παλαιόν Ημερολόγιον και οι καρποί του», σελ. 7).

Αντί, λοιπόν, οι σημερινοί Μητροπολίτες να μιμηθούν τον Μεταξάκη και να προσπαθήσουν να επανορθώσουν τη ζημιά που προκάλεσαν στην Εκκλησία εκείνος και οι ακολουθήσαντες αυτόν ιεράρχες, επιδεικνύοντες ταπείνωση, και ανοχή, καταφεύγουν – εκμεταλλευόμενοι την αδυναμία της Πολιτείας και της Δικαιοσύνης να τα βάλουν μαζί τους - στον άκρατο «δεσποτισμό» των Οθωμανικών προνομίων.

Κυρίες Δικαστές,

Όπως διαπιστώνετε, η από μέρους μου αναίρεση των επιχειρημάτων που επικαλεστήκατε στα 3 «επειδή» είναι και ορθή και πλήρως τεκμηριωμένη. Επομένως, η απόφασή σας στηρίζετε σε λάθος επιχειρήματα, που οδήγησαν σε λάθος απόφαση. Είναι κρίμα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο να ακυρώσει την απόφασή σας, την οποία εγώ, προσωπικά, κρίνω ότι ελήφθη σύμφωνα με τη θεωρία της «κατά πάγια τακτικής», αφού δεν ερμηνεύει όλα τα γεγονότα και τις λεπτομέρειες αντικειμενικά. Ως εκ τούτου είναι δίκαιο να επιληφθεί της υπόθεσης το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εκτός αν υπάρξει δυνατότητα επανεξέτασης της υπόθεσης από το ΣτΕ με άλλη, προφανώς, σύνθεση Δικαστών.

Σας αναφέρω μερικές Συνοδικές αποφάσεις που δικαιώνουν τους παραμείναντες πιστούς στο Πατρώο Ημερολόγιο:

1.  ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΣΥΝΟΔΟ ΤΟΥ 583

2)  ΚΑΤΑΔΙΚΗ ΤΟΥ ΝΕΟ-ΠΑΠΙΚΟΥ ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟΥ ΔΙ’ ΕΓΚΥΚΛΙΟΥ  ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΑΝΘΙΜΟΥ ΣΤ΄ ΤΟ 1848.

3)  Το έτος 1902 ο Λατινόφρων Οικουμενικὸς Πατριάρχης Ιωακείμ Γ΄, ζήτησε την γνώμη των 21 Αυτοκέφαλων  Εκκλησιών, όπως μελετήσουν καλώς, το αν συμφωνεί το Νέο εορτολόγιο με την Ορθόδοξη Ανατολικὴ Εκκλησία. Και οι 21 Εκκλησίες απάντησαν, ΟΧΙ. 

4) Στην εγκύκλιο του 1904, μεταξὺ άλλων, αναφέρονται τα εξής: «Τούτο γαρ γνώρισμα Ορθοδοξίας... το μη κινείν όρια αιώνια, άτινα οι Πατέρες ημών έθεντο... το δε υπερπηδήσαι 13 ημέρας... ανόητον και άσκοπον είναι» («Δογματικὰ καὶ Συμ. μνημεία της Ορθοδόξου Καθ. Ἐκκλ.», Καθ. Ἰ. Καρμίρη, σελ.22). 

Κυρίες Δικαστές,

Αν παρακολουθήσετε το ιστορικό της ανέγερσης του Ιδρύματος και του παρεκκλησίου θα διαπιστώσετε ότι, για την ανοικοδόμησή τους χρειάστηκε ένας άνθρωπος να αφιερώσει, ανιδιοτελώς, ολόκληρη τη ζωή του, από τα φοιτητικά του χρόνια μέχρι τα 70 του, χωρίς να κάνει δική του οικογένεια, χωρίς να αποκτήσει δικό του σπίτι, χωρίς ποτέ να πιάσει τιμόνι, χωρίς καμιά επιδότηση, χωρίς κανένα δάνειο. Για δεκαετίες επισκεπτόταν τις εστίες των Ομογενών στη Γερμανία και την Αμερική και με τα χρήματα αυτών έγινε αυτό το θαύμα. Εγώ, όπως ανέφερα στην αρχή, ήμουν ένας από αυτούς που τον υποδεχόταν στις ΗΠΑ, τον φιλοξενούσε και παρακολουθούσε από κοντά τις παρακλήσεις του στους Ομογενείς για την εξασφάλιση μερικών δολαρίων, επί αποδείξει, για τη συνέχιση των εργασιών του ιδρύματος και του παρεκκλησίου! Ο Οικουμενικός Πατριάρχης έχει πει: «μακάρι να είχαμε κι άλλους Ανατόλιους»! Ο Αμερικής Ιάκωβος είχε πει στους παπάδες της Αρχιεπισκοπής: «Μην πολεμάτε τον Ανατόλιο. Μην τον συκοφαντείτε. Επιτελεί θεάρεστο έργο»!      

Ο Κος Ανατόλιος, ως Αρχιμανδρίτης και Καθηγητής Μ.Ε., επικοινωνούσε με διακεκριμένες προσωπικότητες. Η μετεκπαίδευσή του στη Γαλλία συνέβαλε πολύ στη διεύρυνση των περί συνεργασιών απόψεών του. Διέθετε μια μεγάλη γκάμα αποδεκτών των προσκλήσεών του για τις  ετήσιες  εορταστικές εκδηλώσεις, που διοργάνωνε  στο Ίδρυμα, προς τιμή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού. Μεταξύ των προσκληθέντων και προσελθόντων στις εορταστικές εκδηλώσεις ήταν Πρόεδροι της Ελληνικής Δημοκρατίας, Υπουργοί, Εκπρόσωποι των Πολιτικών Κομμάτων, Νομάρχες, Πρόεδροι των Ανώτατων Δικαστηρίων της Χώρας, Πρυτάνεις, Πρέσβεις και Πρόξενοι Ξένων Αποστολών, Εκπρόσωποι της Καθολικής και της Προτεσταντικής Εκκλησίας και πολλοί άλλοι. Το Ίδρυμα έφερε τον τίτλο ενός διεθνούς μορφωτικού Κέντρου, και απέβλεπε στην πραγματοποίηση σ’ αυτό συναντήσεων Ορθοδόξων, Καθολικών, Προτεσταντών και Εκπροσώπων άλλων Θρησκειών, με δραστηριότητες που είχαν τύχει της επιδοκιμασίας του Οικουμενικού Πατριαρχείου.   Αυτή η δραστηριότητα του Κου Ανατόλιου ερέθιζε τα κατώτερα ένστικτα του οικείου Μητροπολίτη, ο οποίος με κάθε τρόπο τον αποστρεφόταν. Τη μεγάλη του αποστροφή έχει επιδείξει, άλλωστε, ο «δεσπότης» Κοσμάς, και κατά  του Οικουμενικού Πατριάρχου. Αυτό μαρτυρούν οι κατά του Οικουμενικού Πατριάρχου γραπτές θέσεις του.  Ο Κος Ανατόλιος, ως κληρικός, ανήκε απ’ ευθείας στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, αφού χειροτονήθηκε στο Λονδίνο. Δηλαδή, δεν υπαγόταν στη Μητρόπολη Αιτωλοακαρνανίας. Ούτε είχε ενορία, ούτε απολάμβανε τυχερών. Ήταν κληρικός-εκπαιδευτικός. Με αυτή την ιδιότητα και την ελευθερία κινήσεων, ο Κος Ανατόλιος ήταν απαλλαγμένος από μετάνοιες και παρακάλια, δεν μπορούσαν οι «δεσπότες» του Νέου Ημερολογίου να τον ελέγξουν, παρά το ότι προσπαθούσαν πολύ. Αν υπήρχε καμιά σε βάρος του ηθική καταγγελία, θα τον είχαν κατασυκοφαντήσει και κατασπαράξει. Έδρεψε όμως ο Κος Κοσμάς την ευκαιρία της προσχώρησης του Ανατόλιου στο Πάτριο Ημερολόγιο και της ανάδειξής του σε Μητροπολίτη, και, ο ταλαίπωρος, τρελάθηκε. Πάνω στον παροξυσμό του θυμήθηκε τους υποτακτικούς τους: πολιτικούς, δικαστές και αστυνομικούς. Θα σε τακτοποιήσω εγώ, Ανατόλιε, είπε. Με ένα τηλεφώνημά του ένα άγημα αστυνομικών περικύκλωσε, το ανυπεράσπιστο και αφανές παρεκκλησάκι,, το αλυσόδεσε, το σφράγισε, το ερήμωσε, το αφάνισε. ΟΥΤΕ ΕΠΙ ΤΟΥΡΚΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΟΥΤΕ ΕΠΙ ΒΕΝΕΤΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΟΥΤΕ ΕΠΙ ΓΕΡΜΑΝΟΪΤΑΛΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ ΣΥΝΕΒΗΣΑΝ ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΑΝΟΜΙΕΣ! Περίμενε δε ο Κος Κοσμάς τον Κο Ανατόλιο στη γωνία, προσβλέποντας στη βίαιη αντίδρασή του. Αν ο Κος Ανατόλιος πλησίαζε το εκκλησάκι, τα όργανα της Τάξεως είχαν εντολή να τον συλλάβουν αμέσως. Τέτοια εντολή είχαν από τον αξιολύπητο «δεσπότη»! Ο ίδιος ο Κος Ανατόλιος, εξυπνότερος του Κου Κοσμά, δεν έπεσε στην παγίδα του. Προτίμησε τη νόμιμη, τη δικαστική οδό για απόδοση της δικαιοσύνης, γιατί είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στους Έλληνες Δικαστές.  Και σεις, Κυρίες Δικαστές, ιστάμενες μπροστά από την εικόνα του Κυρίου, ρίξατε τη χαριστική βολή σ’ αυτό το εκκλησάκι Του! Συνάμα απογοητεύσατε και τον άνθρωπο που θυσιάστηκε, όσο κανένας άλλος ανιδιοτελής εθελοντής και ευεργέτης, σ’ αυτή τη Χώρα!

Θερμή Παράκληση: Να επανεξετασθεί η υπόθεση. Προς τούτο παρακαλώ και τον Κο Υπουργό Δικαιοσύνης και τον Κο Πρόεδρο του ΣτΕ να ενεργήσουν καθηκόντως.

Με τιμή

Γεώργιος Τ. Θεοδοσόπουλος

Δρ Θεολογίας  

Συνημμένα:  1) Το αλυσοδεμένο παρεκκλήσι του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού.

                       2) Η με αριθ. 2750/2014 απόφασή σας.

 Κοινοποίηση:   1. Κύριο  Χαράλαμπο Αθανασίου, Υπουργό Δικαιοσύνης

                             2. Κύριο Σωτήριο Ρίζο, Πρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας

      Αυτό το μεγαλοπρεπές οικοδόμημα  είναι η ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΚΟΣΜΑ ΤΟΥ ΑΙΤΩΛΟΥ και δίπλα του είναι το «ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΟ» ΦΕΡΩΝΥΜΟ ΠΑΡΕΚΚΛΗΣΙ, στα Παλιάμπελα της Βόνιτσας, για την ανέγερση των οποίων χρειάστηκαν η «θυσία» ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΕΝΟΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ,  του Μητροπολίτη ΑΝΑΤΟΛΙΟΥ (ΨΥΧΟΓΙΟΥ) και ο «οβολός» δεκάδων εκατοντάδων φιλάνθρωπων  ΟΜΟΓΕΝΩΝ της Γερμανίας και των Η.Π.Α.