Τον πανηγυρικό της ημέρας είχε αναλάβει η εκπαιδευτικός φιλόλογος Κα Σωτηρία Κακαβά, με γενέτηρά της τον Αστακό Ακαρνανίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι για πρώτη φορά δόθηκε η πραγματική αξία της οικονομικής δυνατότητας ορισμένων Ελλήνων, μια σημαντική παράμετρος στον αγώνα της απελευθέρωσης. Στην ομιλία παρατέθηκαν οι λόγοι της ταχείας και υπερβολικής ανάπτυξης του ελληνικού ναυτικού εμπορίου στα τελευταία χρόνια της σκλαβιάς καθώς και άγνωστα σε πολλούς γεγονότα στις πρώτες ημέρες της επανάστασης.
Έκπληξη και συγκίνηση προκάλεσε το χωρίς συνοδεία μουσικών οργάνων τραγούδι για τους ήρωες του 1821, από μιά μαθήτρια του κατηχητικού σχολείου Βόνιτσας, την δεσποινίδα Έφη Μπελτάου. Η φωνή της, η μελωδία, το θάρρος και τα ανεβακατεβάσματα του ήχου και τα λόγια του τραγουδιού, μας απέδειξαν ότι υπάρχουν ακόμα Φορείς που νοιώθουν το νόημα των εθνικών εορτών.
Ο φωτογραφικός φακός συνέλαβε την μοναδική στιγμή που τα βλέμματα μιλούν από μόνα τους. Η μικρή Έφη έχει τελειώσει το τραγούδι της και αποχωρεί από το έδρανο. Κοιτάζει την δασκάλα του κατηχητικού, με ένα χαμόγελο και μια ανακούφιση. Ένα βλέμμα μια έκφραση μια ομολογία "τα καταφέραμε".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τι λες γι αυτό αγαπητό Ξηρόμερο